(unosić się w powietrzu)

См. также в других словарях:

• wisieć — ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli 1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś» Bielizna wisi na sznurze. Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu. W oknie wiszą firanki. Ubranie wisiało w szafie. Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie …   Słownik języka polskiego

• latać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, lataćam, lataća, lataćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadać zdolność odrywania się od ziemi, wzbijania w powietrze, utrzymywania, poruszania, przemieszczania się w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• fruwać — ndk I, fruwaćam, fruwaćasz, fruwaćają, fruwaćaj, fruwaćał frunąć dk Vb, fruwaćnę, fruwaćniesz, fruń, fruwaćnął, fruwaćnęła, fruwaćnęli 1. «o ptakach i niektórych owadach: przenosić się z miejsca na miejsce unosząc się w powietrzu za pomocą… …   Słownik języka polskiego

• polatywać — ndk VIIIa, polatywaćtuje, polatywaćywał «unosić się w powietrzu, krążyć, latać z przerwami» W powietrzu polatywały nitki babiego lata. Ptactwo polatywało niespokojnie …   Słownik języka polskiego

• bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie …   Słownik języka polskiego

• puszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, puszczaćam, puszczaća, puszczaćają, puszczaćany {{/stl 8}}– puścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, puszczę, puszczaćci, puść, puszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wisieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, wiszę, wisiećsi, wisiećsiał, wisiećsieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być powieszonym, zawieszonym na czymś, gdzieś, być przewieszonym przez coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaszcz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szybować — ndk IV, szybowaćbuję, szybowaćbujesz, szybowaćbuj, szybowaćował 1. «unosić się w powietrzu, lecieć; rzadziej: jechać, płynąć, posuwać się» Jaskółki, obłoki szybują po niebie. Latawce szybowały nad łąką. Żaglówki szybowały po jeziorze. Narciarze… …   Słownik języka polskiego

• bujać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bujaćam, bujaća, bujaćają, bujaćany {{/stl 8}}– bujnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bujaćnę, bujaćnie, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać coś luźnymi ruchami wahadłowymi, kołysać, huśtać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• lewitować — ndk IV, lewitowaćtuję, lewitowaćtujesz, lewitowaćtuj, lewitowaćował «w okultyzmie o ciałach materialnych: unosić się w powietrzu wbrew prawu ciążenia» …   Słownik języka polskiego

• lewitować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lewitowaćtuję, lewitowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} w okultyzmie: swobodnie unosić się w powietrzu wbrew prawu ciążenia {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień